मी आठवन & प्रतिबिंब
मी एक गोष्टा पाहतोय काही कवितामध्ये जणू स्त्री-पुरूष नत्वरुन एक मेकांना दोष देणे चालू आहे.
ही कविता काही विचार सप्ष्टा करेल.
मी नेहमी घाई करतो असे ती म्हणायची
पण योग्य वेळ तिलाच शेवटपर्यंत तिला कळलिच नाही.
मी तिच्याबरोबर चालत होतो शेवटपर्यंत
पण वाट ती कधी चुकली तिला कळ्लीच नाही
मी तिचे जणू प्रतिबिंब झालो होतो
पण वास्तवाचा आरसा तिने कधी पहिलाच नाही.
मी दिलेल्या भेटवस्तू ती समोर फेकून गेली
पण आठवन काढून खोटा दोष देणे तिने सोडलच नाही.
मी आता नक्की विचित्र नियतीला मानतो
नशीबापेकषा आधी थोडा माणसाला जाणतो.
आणि दोष देऊन तुला मला जायाच नाहीए
प्रेम केल होत मी तुझ्यावर हे परत परत सांगायाच नाहीए.
.jpg)